Urquhart and Glenmoriston
Olden Times in a Highland Parish

By William Mackay
Appendix O

 

 

[519]


SELECTIONS FROM THE PRODUCTIONS OF THE BARDS.


I. COIRIARAIDH (By Ewen Macdonald.)
This old and beautiful, if somewhat extravagant, song, in praise
of Coiriaraidh in Glenmoriston, was taken down by the Author in
1871, from John Macgillivray, Tornabrack, Glen-Urquhart, who
was probably at the time the only person alive who could repeat
it.   In December, 1886, the Author gave a copy of it and of the
songs of Alasdair Mac Iain Bhain, which he had also taken down
from oral recitation, and printed in the Transactions of the Gaelic
Society of Inverness for 1883, to the late Rev. Allan Sinclair, who
printed them in “The Grants of Glenmoriston,” published in 1887

 

Mo run Coiriararaidh ‘sam bi an liath chearc,

 
‘S an coileach ciar-dhubh is ciataich pung,  
Le ohearcag riabhach, gu stuirteil fiata,  
‘Us e ga h-iarraidh air feadh nan torn.  
An Coire runach sam bi na h-ubhlan,  
A fàs gu ciibhraidh fo dhrüchdaibh trom,  
Gu meallach sughrnhor ri tim na dMachd,  
‘S gach lusan àrair tha fas air foun.  
‘Se Coire’n ruaidh bhuio, ‘a na h-eilde ruaidhe  
A bhios a cluaineis am measg nan craoibh,  
‘San doire ghuanach le fhalluing uaine,  
Gur e is suaicheantaa do gach coffi;  
Cha ghabh e fuarachd, cha rois am fuachd b,  
Fo chomhdach nasal a lâ sa dh’oidhch’;  
Bith’ ‘n child uallach ‘sa laogh mu’n cuairt dhi  

A cadal uaigneach ri gualainn tuim.

 
   

Buidhe tiorail, torrach sianail,

 
Tha ruith an iosail Ie mheilsean febir,  
O ‘n chlach is isle, gu braigh na criche,  
Tha luachair rnhin ann, ‘us ciob an loin.  
Tha luachair mhin ann, ‘us ros an t-sioda,  
‘Us luaidhe mhiiltioh ‘us meinn an bir,  
‘S na h-nile ni air an smaoinich d’ inntinn,  
A dh' fhaodas cinntinu an taobh a’ ‘n Roimh.  
   
[520]  
Tha agadan garbh-ghlas a snamh na fairg’ ann  
Is bradain tairgheal is lionmhor lann;  
Gu h-iteach meanbh-bhreac, gu giurach mealgach,  

Nach fuiling anabas a dhol na choir,

 
A snamh gu luaineach, ‘s an sal mu’n cuairt dha,  
‘S cha ghabh e fuadach o ‘n chuan ghlas ghorm,  
Le luingeis eibhinn, a do! fo’n eideadh,  
Le gaoth ‘ga ‘n seidea4ih ‘us lad fo sheôl.  
   
Tha madadh ruadh ann, ‘us e mar bhuachaill  
Air caoraich shuas-ud, air fuarain ghorm;  
Aig meud a shuairceas, cha dean e ‘m fuadach,  
Ge d’ bheir thu duais dha, cha luaidh e febil;  
Gum paigh e cinnteach na theid a dhIth dhiubh  
Mur dean e ‘m pilltinn a rithist beb,  
‘S ged ‘s iomadh linn a tha dhe shinns’reathd,  

Cha d’rinn iad ciobair a dh’fhear do sheôrs’.

 
   

Tha ‘n Leathad-fearna, tha ‘n cois a bhràighe

 
‘Na ghleannan àluinn a dh’arach bhb,  
Toilinntinn àraich, a bhIos a thamh ann,  
Cha luidh gu bràch air a ghailhionn reôt;  
Bith’ muighe ‘s càis’ ann, gu la Fheill-Martuinn,  
‘S an crodh fo dhàir a bhios mu na chrö,  
Air la FheilI-Bride bith cur an t-sIl ann,  
Toirt toraidh cinnteach a ris na lorg.     
   
Gu dealtach féurach, moch maduinn cheitein,  
Tha ‘n Coire géugach fo shleibhtean gorm,  
Bith ‘n smeorach cheutach air bhar na géige,  
‘S a cruit ga gléusadh a sheinn a ceôil;  
Bith ‘n eala ghle-gheal, ‘s na glas-gheoidh ‘g eubhachd1  
‘S a chubhag eibhinn bho meilse gloir;  

B’ait leum fein, bhi air cnoc ‘gan eisdeachd,

 
‘S a ribheid féin ann am béul gach eöin.     
   
Ged tha mo chomhnuidh fo sgail na Srbine,  
‘S e chleachd o m’ bige bhi ‘m chomhnuidh thall  
‘Sa Choire bhoidheach, le luibhean söghmhor,  
Is e a leon mi nach oil mi ann;  
Mo chridh’ tha bronach, gun dad a sheol air,  
‘S a liuthad solais a fhuair mi ann,  
‘S bho ‘n dhiult Ian Og dhomh Ruigh’-Uiseig bhoidheaeh  
Our fheudar seoladb a choir nan Gall.  
   
[521]  
Ged fhaighinn rioghaehd, a ni ‘Ba daoine,  
Cha treig an gaol mi a tha na m’ chorn,  
A thug mi dh’aon, ‘th’air a chur le saoir,  
An ciste chaoil, a dh’fhag m’inntinn trom.  
Na ‘m biodh tu lâthair gu’m faighiim làrach,  
Gun dol gu bràch as, gun mhàl gun bhonn—  
A Righ a’s âirde, cuir buaidh ‘us gras air  
An linn a dh’ fhàg thu aig Hanah dhonn.  



II ORAN Do DROMUNUILL BAN MAC DHOMHNUILL DUIBH, LE MRS CAMERON, BEAN NAN CLUALNEAN, ‘B A BHIADHNA. 1746. Air fhonn fhein.

(By Janet Grant of Shewglie, wife of Cameron of Clunes.) See p. 414. This song is taken from an old MS. copy of it — supposed to be in Mrs Cameron’s own handwriting — printed by the Rev. Dr Stewart, Nether-Lochaber, in the Inverness Courier of 14th October, 1887.

Beir mo shoruidh le durachd

 
A dh’ fhios na duthcha so dh’ fhag mi,  
Gu ceannard Lochabar,  
E thigh’nn dhachigh gu sabhailt:  
O na chaidh tu air astar  
‘S gun d’ aisig thu ‘n Fhraing uainn;  
‘S gun cluinninn deagh-sgeul ort  
Ann cliu ‘s ann céill mar a b’abhaisd.  
Is a Dhomhnuill Bháin Abraich,  
Gur a farsuinn do chairdeas;  
‘S laidir lionmhor do Chinneadh,  
Anns gach ionad n do thàmh iad;  
Na ‘n cuireadh tu feum orr’  
‘S gun tigeadh eiginn na càs ort,  
‘S iad gun deanadh do fhreagairt  

Le piob spreageanda laidir.

 
   

‘S ann fior-thoiseach an Fhoghair

 
A dh’ fhalbh uainn Tagha nan Gael;  
‘S tu gun reachadh air t’ adhart.  
‘S cha b’ann mar chladhaire sgathach!  
Le d’ phrasgan treun cinnteach  
Nach ciobradh gu brách ort,  
‘S nach tilleadh an aodunn  
Romh chaonnag an Namhaid.  
   

[522] 

 
Gu bheil mise fo mhi-ghean  
‘S fo thiamhachd gu bráth dheth,  

Mu ‘m chleamhnean môr, priseil,

 
A bhi ‘dhith orm an trath Ba,  
Luchd a bhualadh nam buillean  
‘S nach fhuiligeadh tãmailt;  
Sibh a b’ urrainn sa’ chruadal  
An am buannachd na lárach.  
   
Fhuair uaillsean do chinnidh,  
Ann ‘s an iomairt so ‘n ciurradh,  
(Jo dh’ eirgheadh sa’ eMs sin,  
Na dh’fhagadh an cliu iad,  
‘N am thsgadh nan claidheamh,  
Sibh nach gabhadh an diulta,  
‘S a rachadh air thoiseach  
Ann an toiteal an fhüdair.  
   

‘N am eigheach an latha

 

A Chraobh do’n athull bu Chinntich’!

 
Tha thu shliochd nam fear guinneach  
A bha gu fulangach rioghail,  
God a thuit sibh gun mhasladh  
Ann ann aicsion an Righ so,  
Tha mo dhuil anns an Athair  
Gun dean iad fathasd dhuit cinntinn.  
   
‘Nuair a shaoil le Diuc Uffleam  

Gu ‘m buineadh e cIs diot,

 
Gun tugadh e steach thu  
Le protection a sgriobhtadh;  
‘S tu nach gabhadh a mhasladh  
Gun t’fhacall bhi cinnteach  
Do’n Chrun a bha dligheach  

‘S ga ‘m bu chubhaidh bhi priseil.

 
   
Ge do loisg iad do dhuthaich,  
‘S ge do spüffl iad t’ fhearann,  
A Righ dhuilich is airde!  
‘S tu dh’fhuasglas trath as gach caingeann,  

Tha thu nise ‘Ban Fhraing uainn

 
Neo-air-thaing do na Gailaibh,  
‘S bi’dh tu fathasd ann uachdar,  
A dh’aon uabairt gam faigh thu.  
   
[523]  
‘Nuair a thainig an Righ sinn  
‘S a liobhraig e ‘stannart  
‘S tu ‘fhuair e gu dileas  
‘S naeh do dhibir do ghealladh;  
Dhiult Mac Coinnich ‘s Mac Leöid sibh,  
Dhiult Mac Dhomhnuill ‘s Mac Ailein,  
Beir mo mhallachd gu leir dhoibh  
Nach d’eirich iad mair dhuit.  
   
Ghlac thu misneach, ‘s bu dual duit  
A bhi gu cruadalach, gaisgeil;  
Gun robh meas aig fir Aib’ ort,  

Ga do shnas thu le graide,

 
O ‘n a chuir thu do dhuil ann  
‘S n&ch bu diu leat a sheachnadh,  
Ge do gheibheadh tu ‘n rioghachd  
‘S tu nach diobradh air t’fhacall!  
   
Cb.a ‘n ‘eil thus’ ach na d’ leanamh  
Laimh ri d’ sheanair ‘sa’ chàs ud,  
Ann am foghainteas pearsaun  
‘Nuair a ghlacadh e ‘n t-àrdan,  
‘S e ‘s garradh a naimhdeaii  
‘S a bhuineadh buaidhlarach,  
Gach aon la mar Raon-Ruairi,  
Gun robh buaidh air ‘s gach aite!  
   
An là sin Chuilfhodair,  

Na fosaibh ri muse,

 
Na gabhaibh as masladh  
Cha be bhur ‘n aicsion a dhibir;  
Ach bhur daoine bhi sgapta:  
Nam prasgan ‘s gach tir uaibh,  
Is nach tug Morfhear Deorsa  
Dliuibh an t’ordugh bu mhiann leibh.  
   
Gur e là a’ chruaidh-fhortaln  
A chuir an t-olc feadh na rioghachd  
‘S ioma fear bha gu bochd dheth,  
Neo-shocrach na inntinn;  
Dh’ fhag e mise fo mhulad  
Nach urrainn mi innse,  
On bheil t’oighreachd is t’fhearann  
Air an ceangal do’n Righ so.  
   
[524]  
Ma gheibh thusa saoghal  
Nan daoine bho ‘n d’thainig,  
Gun cuir thu fir Shasann  
Fo smachd mar a b’affl leat;  
Bu tu ‘n Leoinhann ‘s an Curaidh,  
A ehraobh mhullaich thar each thu;  
C’àite bheil e air talamh  
Na thug barracbd air t’áilleaehd!  





III. SACRED SONG (By John Grant, Aonach.)

Gu’r a mise tha truagh dheth,

 
Air an uair-s’ tha mi cràiteach;  
‘S cha ‘n e nitheanan saoghalt’,  
A dh’ fhaodas mo thearnadh,  
No ‘s urrainn mo leigheas  
Ach an Lighich’ is airde;  
Oir ‘s E rinn ar ceannach,  
Chum ar n-anam a thearnadh.  
   

Gu ar tearnadh o chunnart,

 
Do dh’ fhuiling ar Slan’ear,  
Air sgath a shluaigh ulle,  
Gu an cumail bho ‘n namhad.  
Do thriall o uchd Athair,  
Gus an gath thoirt o ‘n bhàs dhuinn,  
‘N uair a riaraich E ceartas,  
Air Seachduinn na Caisge.  
   
Air Seachduinn na Caisge,  

Chaidh ar Slàn’ear a cheusadh,

 
‘S a chur ri crann direach  
Gu ‘chorp priseil a reubadh.  
Chuir iad àlach ‘na chasan,  
‘S ‘na bhasan le chéile,  
‘Us an t-sleagh ann na chliabhaich,  
‘Ga riabadh le géir-ghath.  
   
Sud an sluagh bha gun trbeair,  
Gun eolas gun aithne,  
Mac Dhé ‘bhi ‘san t-seols’ ac’,  
‘S iad a spörs’ air, ‘sa fanaid.  
Dam Pearsa na Trianaid  
‘Chruthaich grian agus gealach,  
Dhoirt E fhuil airson siochaint,  
Gu siorruidh do’r n-anam’.  
   

[526]

 
Oir cha ‘n ‘eil iad an tôir  
Air an t-solas nach teirig,  
No smuain’ air an dbruinn  
Gheibh moran bhios coireach;  
Ged a dh’ fhuiing ar Slan’ear  
Gu ‘ar tearnadh bho Ifrinn,  
‘S iad a chreideaa a thearnar,  
‘S theid cacha a sgriosadh.  







IV. ORAN AIR GLEANNAMOIREASDUINN.
(By Alasdair Mac lain Bhain.)

Thoir mo shoraidh le failte

 
Dh’fhios an ait ‘m bheil mo mheanmhuinn,  
Gu Duthaich Mhic Phadruig  
‘S an d’fhuair mi m’ arach ‘s mi ‘m leanaban;  
Gar am faicinn gu brath i  
Cha leig mi chail ud air dhearmad—  
Meud a’ mhulaid bh’air pairt dhiubh  
Anns an damhar ‘an d’fhalbh mi.  
   
Chortss — Thoir mo sholas do’n duthaich  
‘S bidh mo run dhi gu m’eug,  
Far am fasadh a’ ghiubhsach  
‘S an goireadh smudan air ghéig;  
Thail an aodainn an Dànain  
Chluinnte ‘thuchan gu reith  
Moch ‘s a mhaduinn ri driuchd,  
An am dusgadh do’n ghrein.  
   

‘S truagh nach mise bha’n drasta

 

Far am b’abhaist domh taghal,

 
Mach ri aodainn nan ard-bheann,  
‘S a stigh ri sail Carn-na.-Fiudhaich,  
Far am faicinn an lan-damh  
‘Dol gu laidir ‘na shiubhal,  
‘S mar beanadh leon no bonn-craidh dha,  
Bu mhath a chail do na bhruthach.  
Thoir mo sholas, &c.  
   
Gheibhte boc ann an Oeannachroc,  
Agus earb anns an doire,  
Coileach-dubh an Allt-Riamhaich  
Air bheag iarraidh ‘s a’ choffle;  
[527]  
Bhiodh an liath-chearc mar gheard air  

‘G innse dhan dha roimh theme,

 
‘S ma’n ceart a bheanadh an has dim  
Thug ise ‘gradh do dh-fhear eile.  
Thoir mo sholas, &c.  
   
Gheibhte ràc ‘us lath riabhaeh  
Anns an riasg air Loch-Coilleig,  
Coileath-ban air an iosal  
Mu rudha ‘n iath-dhoire ‘taghal—  
Tha e duilich a thialadh  

Mur cuir sibh ‘sgialachd na m’ agaidh —

 
Is trio a chunnaio sinn sealgair  
Greis air falbh gun dad fhaighinn.  
Thoir mo sholas, &c.  
   
Gheibhte gruagaichean laghach  
Bhiodh a’ taghal ‘s na gleanntaibh,  
Ag iomain spreidh ‘us dha’m bleoghann  
An tim an fhoghar ‘a an t-samhraidh;  
Am por a dheanainn a thaghadh—  
‘S gur lad roghuimi a b’annsa—  

Briodal beoil gun bhonn coire

 
Nash tigeadh soffleir gu call dhuiun—  
Thoir mo sholas, &c.  
   
Tha mo chion air mo leannan  
Leis na.ch b’ aithreach mo luaidh rith’—  
Tha a slios mar an canach,  
No mar eala nan cuaintean;  
Tha a pog air bhlas fhiogais  
‘S gur glan siolaidh a gruaidhean,  
Suil ghorm is glan sealladh  

A’s caol mhala gun ghruaimean,

 
Thoir mo sholas, &c.  
   
Fiach nach ‘eil thu an duil  
Ga bheil mi, ‘ruin, ‘us tu suarath,  
No gu’n cuir mi mo chul riut  
Airson diombaidh luchd-fuatha;  
Tim mo chridhe cho iir dhuit  
‘S a’ chiad la ‘n tñs thug mi luaidh dhuit,  
‘S gus an càirear ‘san uir mi  
Bidh mo shuil riut, a ghruagaich.  
Thoir mo sholas, &c.  
   

[528]

 
‘S    iomaidh aite ‘n robh in’ eolas —  

Chaidh mi oga do’n armathd—

 
‘S luchd nam fasan cha b’eol domh,  
o ‘n a sheol mi thair fairge;  
An caithe-beatha, ‘san stuaimeachd,  
Ann an uaisle gun anbharr,  
Thug mi’n t-uram thair sluaigh dhaibh  
‘San Taobh-Tuath as an d’ fhalbh mi.  

Thoir mo sholas, &c.

 






V. ORAN AN T-SIOSALAICH.
(By Alasdair Mac Iain Bhain.)

‘S i so deoch-slaint an t-Siosalaich,

 
Le meas cuir i mu’n cuairt;  
Cuir air a’ bhord na shireas sinn,  
Ged chosd’ e moran ghinidhean,  
Lion botal lan de mhir’ an t-sruth,  
‘S dean linne dhe na chuaich —  
Olaibh as i, ‘s e bhur beath’,  
A’s bithibh teth gun ghruaim!  
   
‘M beil fear an so a dhiultas i?  
Dean cunntas ris gun dail!  
Gu ‘n tug sinn air ar culthaobh e,  
‘Sa’ chuideachd so cha ‘n fhiu leinn e,  
An dorus theid a dhunadh air  
Gu dràidte leis a’ bharr,  

‘S   theid ‘iomain diombach chum an düin

 
Mas mill e ‘n rum air each!  
   
Is measail an am tionail thu,  
Fir ghrinn is glaine snuadh,  
Le d’chul donn, ‘s suil ghorm cheannardach,  
Cha toirear cuis a dh-aindeoin diot,  
A’s cha bu shugradh teannadh riut  
An ain-iochd no ‘m beairt chruaidh —  
Is mi nach iarradh fear mo ghaoil  
Thighinn ort a’s e fo d’ fhuath!  
   
Na ‘n tigeadh forsa namhaid  

Air a’ chearnaidh so ‘n Taobh-Tuath,

 
Bhiodh tusa le do phairtidh ann,  
Air toiseach nam bataffleanan, [529]  
   
Toirt brosnachaidh neo-sgathaich dhaibh,  
Gu cach a chur ‘s an ruaig —  

18 fhada chluinnte fuairn an lamhach

 
Toirt air an laraich buaidh.     
   
‘S na’n eireadh cornhstri ainmeil,  
A’s na ‘n gairmeadh oirnn gu buaidh,  
Bhiodh tusa le do chairdean ann —  
Na Glaisich mhaiseach, laideara —  
A’s cha bu chulaidh-fharmaid learn  
Na thachradh oirbh ‘s an uair —  
Le luathas na dreige’ ‘s cruas na creige,  

A’ beumadh mar bu dual!

 
   
Is sealgar fhiadh 'san fhireach thu;  
Le d’ gbillean bheir thu cuairt,  
Le d’ cheum luthrnhor, spioradail,  
Le d’ ghunna ur-ghleus, innealta,  
Nach diàlt an t-sradag iongantach  
Ri fudar tioram cruaidh —  
S bu tu marbhaich damh na croic’  
A’s naznhaid a’ bhuic ruaidh.  
   
Cha mhios an t-iasgair bhradan thu  
Air linne chaa narn bruach;  
Gu dubhach, driamlach, slat-chuibhleach,  
Gu morghach, geur-chaol, sgait-bhlorach,  
‘S co-dheas a h-aon a thachras riut  
Dhe ‘n aofhuinn-s’ tha mi luaidh,  
‘S    cha ‘n eil innleachd aig mac Gaidheil  
Air a’ cheaird tha bhuat.  
   
Is iomadh buaidh tha sinte riut  
Nach urrar innse ‘n drasd;  
Gu seimhidh, suairce, siobhalta,  
Gu smachdail, beachdail, inntinneach,  
Tha gradh gach duine chi thu dhuit,  
‘S cha ‘n ioghnadh ged a tha —  

Is nasal, eireachdail do ghiulan,

 
A’s fhuair thu cliu thar chach.  
   
A’s ghabh thu ceile ghnathaichte  
Thaobh naduir mar bu dual;  
Fhuair thu aig a’ chaisteal i,  
‘S ga ionnsuidh thug thu dhachaidh i, [530]  
Nighean Mhic ‘Ic Alasdair  
Bho Gharaidh nan sruth fuar —  
Slios mar fhaoilinn, gruaidh mar chaoruinn,  
Mala chaol gun ghruaim!  


 

VI. Is CIANAIL AN RATHAD ‘S MI GABHAIL A’ CHUAIN.
(By Alasdair Mac Iain Bhain.)

Is cianail an rathad

 
‘S mi gabhail a’ chuain,  
Sinn a’ triall ri droch shide  
Na h-Innseacban Shuas —  
Na cruinn oirnn a’ lubadh,  
‘S na siuil ga ‘n toirt uainn,  
An long air a lethtaobh  
A’ gleachd ris na stuagh.  
   
Diciadain a dli’fhalbh sinn,  
‘S bu ghailbheach an uair,  
Cha deach sinn moran mhiltean  
‘Nuair shin e ruinn cruaidh;  
‘S gu’n chriochnaich pairt dhinn  
‘S an aite ‘n robh ‘n uair,  
‘S tha fibs aig Rock Salle  
Mar thearuinn sinn uaith!  
   

Seachd seachdainean dubhlach,

 
De dh’uine gle chruaidh,  
Bha sinn ann an curam,  
Gun duil a bhi buan —  
Sior phuxnpaigeadh buirn aisd  
An cunntas nan uair,  
‘S cha bu luaith dol an diosg’ dhi  
Na lionadh i suas.  
   
Tha onfhadh na tide  
Toirt ciosnachaidh mhoir  
As a’ mh&rsanta dhileas  
Nach diobair a seol;  
Tha tuilleadh ‘s a giulan  
Ag usbairt ri ‘sroin,  
‘S i ‘n cunnart a muchadh  
Ma dhuineas an ceo.  
   

[531]

 
Tha luchd air a h-uchd  

A’ toirt murt air a bord,

 
Neart soirbheis o’n jar  
A toirt sniomh air a seol—  
Muir dhu-ghorm eitidh  
Ag eirigh ri ‘sroin,  
‘S le buadhadh na séide  

‘S tric eiginn tighinn oirnn.

 
   
Tha gaoth ‘us clach-mheallain  

A’ leantuinn ar curs,

 
Smuid xnhor oirnn ag eirigh  
Do na speuran gu dluth;  
‘S e quadrant na greine  
Tha toir leirsinn do ‘n t-suil,  
Co ‘n rathad a theid sinn  
Le léideadh na stiuir.  
   
Stiuir thairis i, Adam,  
Ma tha e do run,  
Oum direach do chars  

Ann an aird na cairt-iuil, 1

 
‘S ma ruigeas sinn sabhailt  
An t-ait tha ar duil,  
Gu ‘n ol sinn deoch-slainte  

Na dh’ fhag sinn air chul.

 
   
B’i sin an deoch-shlainte  
Nach aicheadh’nn uair  
Ged dh’fheumainn a paigheadh  
A bharr air a luach—  
Do ruma mhath laidir,  
G’a aharr chur mu ‘n cuairt,  

Mar ohuimhn’ air na cairdean

 
Tha thamh ‘san Taobh-Tuath.  
   
Fhir a theid a dh-Alba  
Tha m’ earbsa ro mhor  
Gu’n taghail thu ‘n rathad  
Thoir naigheachd na ‘a beo —  
Their soraidh le durachd  
Do dhuthaich lain Oig 2  
o dh’ fhagM tu Rusgaich  
Gu Lunndaidh nam bo.  

1. Or, Cum direach an talan air bharr na cairt-iuil.
2 Iain Og — Colonel John Grant of Glenmoriston, who succeeded to the
estate in December, 1773, and died in September 1801.

 

 

Appendix O